17 Temmuz 2025 Perşembe

Gazze'm Canımın Canı ..

 

     Gazze’ yi bir an bile aklımdan çıkaramıyorum ki .

     Yediğim yemekten UTANIYORUM . Uyuduğum yataktan , yaşadığım evden utanıyorum . Namaz kıldığım vakitlerin tamamında sadece Duam’ da Gazze var. Dilim Gazze’den  sonra tek bir kelam etmeye utanıyor .

   Her gün yeni güne uyanırken , elime aldığım telefonuma bakarken canım çok sıkılıyor . Çoğu gece sabahlara kadar ağlıyorum . Cehennem de nasıl yanacağım diye üzülüyorum . Hiçbir günah beni bu kadar korkutmadı . Bin defa tövbe etsem arınmayacak kadar yapıştı Ruhuma . Kurtulamıyorum , kurtaramıyorum kendimi .

   Allah’ım ben Cennet’e gidemeyeceğim biliyorum , çünkü ayeti kerim’ de yazıldığı gibi

   Tevbe Süresi : 38

Ey iman edenler! Size ne oldu ki, “Allah yolunda topluca savaşa çıkın!” dendiğinde olduğunuz yere çakılıp kaldınız. Yoksa âhiretten vazgeçip dünya hayatına mı râzı oldunuz? İyi bilin ki, âhiretin yanında dünya hayatının zevki hiç denecek kadar azdır.

  Çakılıp kaldık .

   Gazze’deki bir genç söyle söylerken işittim. Ben Şehit olacağım , Rabbime kavuştuğum an ilk önce Müslümanları şikayet edeceğim ve hakkımı alacağım demişti. Allah’ım bizler küçük bir topluluktuk. Senin dinini korumak için , Kuran’ın Kerimin emirlerini yerine getirmek için , Hz. Muhammed s.a.v yolundan devam ettik. Tüm zorluklara karşı davamızdan vazgeçmedik. Ve yok edilinceye kadar hepimiz senin için canımızı feda ettik diye söylediği sözleri kulaklarımdan silmem mümkün değil. 2 milyar Müslümanlar bizleri yapa yalnız bıraktılar. Biz onlardan DAVACIYIZ ..

  Ben de davacıyım , kendimde olmak üzere . Biz yapa yalnız bırakmadık . Biz yerin dibine çakıldık . Biz Dünya’nın ağzımıza çaldığı bir parmak Bal’ın tadına Ahiretimizi harcadık . Bile isteye Cehennem yoluna koyulduk. Ve hiç tereddüt etmedik.

     Vicdan nasıl bir şeydir. Elle tutulmuyor , ama tüm Dünya’nı yerle bir ediyor . Benim hiç ama hiç içim rahat değil. Yaşadığım Dünya’da tat almayı da bıraktım . Savaşıyorum ama kendimle, hala ne yaptığımı da bilmiyorum . Çalışıyorum , çabalıyorum , kimseye minnet etmiyorum lakin kendime de faydam dokunmadan yaşıyorum . Neden bırakıp gidemiyorum , kardeşlerimle birlikte ben neden Ölemiyorum !

       Değerli bir dost geçen yıl şöyle söylemişti.

   Yıldız biz Gazze’de şehit olamayacak kadar günahkarız . Orada şehit olmayı hayal bile etme demişti. Nasibi olan nasılda bir neden bir sebep bulabiliyor , bizlerde nasipsizliğin dibine takılı kaldık. 2 yıl öncesine kadar yediğim , içtiğim , aldığım ne varsa YAHUDİ mallarının en zirveleri ile yaşamış durmuşum. Ya ben nasıl bir Müslüman’ım. Yemin ederim kendi şahsıma Müslüman’ım demekten bile çekinir oldum. Bu halde mi ? Düne kadar boğazıma kadar bataklığın en uç noktasına kadar batmış haldeyken şimdi neyi sorguluyorum kendimden. Bir anda nasıl arınacak beden. Ruhun arınması başlı başlıca koca bir ömre bedel.

      2022 yılında Kudüs’e gittiğimde fark etmiştim. Bir şeylerin yanlış olduğunu kendi adımca . Ben Filistin halkını gördüğüm de ve onlarla tanıştığım zaman İslamiyet benim anladığım gibi olmadığını , onlara bakınca kendimde utanma hissinin çok fazlaca hissetmiştim. Resmen İman akıyordu bütün benliklerinde . Beşikteki bebekten , hasta yatağındaki yaşlıya kadar kim varsa. Ya sonrası 2023 yılında tokat gibi yüzüme vurdu .  Fark ettin ama değişmedin, şimdi değiştirmeye çalıştığın nedir ? Çok geç kaldın . Bin defa doğruları gördün ama düzeltmek için illa kıyamet mi kopsun başına. Koptu kopmasını beklediğim kıyamet.

  Hz. Musa  a.s misali . Elindeki asasını Kızıldeniz’e vurduğu an Deniz ortadan ikiye ayrılmıştı.  Ardından gelen Firavun denizin tam ortasında kala kalınca ölüm meleği gelmeden iman etmişti. Ama Allah c.c ona tanıdığı süre dolmuştu. Ölüm meleği canını aldığı zaman da tövbe etmemin faydasız olduğu vakitti. Ve tövbesi Kabul edilmedi . Peki biz hangi Deniz'in ortasında kalmayı bekliyoruz ! 

    Ah Gazze’m ah. İçindeki acıyı dile getirecek kelam , söz , ifade bulamıyorum. Halime ACIYORUM . Her geçen gün Cehennem’ in ateşinin sıcaklığını hissediyorum sanki. Her bir Şehit’ in şahadetine şahitlik edince , her şehit için Elhamdülillah diye sevinçlerle mutlu oluyorken , yere düşen her şehit kanının hesabını vermenin korkusuyla kendim için de AĞLIYORUM .

  Yine de bu acizliğimin içerisinde sevindiğim bir konu daha var.

 Dünya gözüyle Cennet’e giden Ahir zaman Ümmeti gördüğüm için de kendimi şanslı hissediyorum ..

 Cennet ehli insanları görmek bile Dünya'nın en büyük nimetleri arasında. 


Vesselam

 

YILDIZ SOYLU

 

Hiç yorum yok:

LAAAAAAA (HAYIR) لا

     İnsan bir başka gözün içerisin de nasıl kendini bulabilir ? Kaybolmuş onca yılın , hiç kaybolmadığını hissettiren o derinliği saklaya...