Yitirildi bir bir duygularım,
Tükendi !
Kayboldu peşi sıra
Yol yordam bilmeden , giden hayatın ardından
Kahroldum .
Kırıldım cam misali ,
tekrar toparlanması mümkün olmayan ,
Yorgun düştü bedenim
Doğrulur mu ruhum bilmediğim
Zor ;
En çokta biten acıları unutmakta zorlanırsın .
Hayat bu savurur seni de ,
Beni de ,
Bir köşesine atarcasına ,
Savrulursun .
Gücün nispetince ayaklarının üzerine basmaya çabalarsın
Kimilerine göre çabuk kalkarsın
Kimilerine göre doğrulman mümkün olmaz
Sen aslında bildiğin kadarsın
Ötesini görmeden
Bilemezsin kendi ölçeğin olmadan
Terazi misali ,
Boş kısım mı seni dolduran
Yoksa dolu kısmın da boş mu olan ?
