Yaprak döken Dallarım da     ,,
Kırılan Kalbimi de savurdum..
En çok acıtan , en çok kıran ,  en çok inciten ..

     Üzülen günlerin , kahreden yüreğime Kor gibi 
İnen dertleri savunamaz halleri ötelerken,,
Beni harap edebileceğini düşünemedim..

       En derinden hissederken acıları, 
Düzeltemezsin yüreğim de YIKILANLARI  ..
SUSKUNLUĞUM ! .. 
Zaman-ı geldi der gibi  .. 

Sonbahar , yaprakların dökülmesi gerekiyor . 
Düşen  düşene gözümde.. 
Kırılan dallarım yeniden oluşacaktır,,
Lâkin artık,  hak edene Hakkını Vermek üzere..

 Ben Gidiyorum  Kalbimi kahredenlerin Hayatlarından,,
Sevginiz de  ,  değeriniz de  ,  sizinle kalsın.. 
Ben yeterince Feda ettim Ömrümü..
Kalan ömrüm de sadece Beni Değerinde SEVENLERE ..

VESSELAM