Bir Gemi var ,, Kaptan koltuğunda ilk önce Babam vardı. O bana fırtınalı geceler de Gemi'nin nasıl batmadan kullanabileceğini anlattı. YAĞMURU anlatırken hep güleçti yüzü . Biliyordu Ardından Güneş belirginleşecekti. Buz gibi soğuk kış geceleri ve Baharın Habercisi Aylar . Derken Günleri, Ayları, Yılları anlattı . Öğretti bir çok gerçekleri. Giderken Gitme Baba dedim , ben sensiz ne yapabilirim diye seslendim . Gülümsemesi hala gözlerim de . Korkma diyen sesi hala kulaklarım da.
Bana bir fiil hayatı öğretmişti. Zorlu hayat hikayesinde yanaşabileceğim limanları da anlatmıştı. Korkuların üzerine yürüyebilmemi anlatırken, nasıl da güçlü kalabilmeli diye fikirler sunmuştu . Ardına neden bakmadan gittiğini anlıyorum. Çünkü bende onun gibi Bir tek ALLAH'A SIĞINIYORDUM. Onun her çaresiz kaldığı anlarda Yükselen Sesin * Allah Herşeye Üstündür,, Diye dua ediyor olması.. VESSELAM