Genel toplum olarak , bizim diye benimsenen ilişkilerde verilmeyen değerin, yüzümüze kapılar kapanıncada ,,,,, binbir pişmanlık ile sıznanışlarımız. Biz elimizdeki değerleri kaybedince inat edip tekrar kazanmak istiyoruz. Yanlış ! Zaten her zaman ki gibi yanlışlarla yanlışları üstelemek....................
Bu kadar rahat olmanın sebebi ?
Rahatlığınca davranışların;
Karşındaki kişinin duygularını
Karşındaki kişinin duygularını
Hiç önemsemeden !
Çok yüksektemi gördün KENDİNİ
Karşındaki küçümsenen ,
Yüreği buruk kişiyi...
Hiç gitmez mi sandın ?
Sanki görmezmiş olanları
Sabrının bitmeyeceğinin;
Düşüncelerin Avunmasının sonucu..
Şimdi neden bu iç çekişlerin
Kimse mutluluğuna sırtını DÖNÜP GİTMEZ
Neden bu arayışların?
Pişmanlığın feryat gibi
Madem emindin kendince,
Bu halin ne ?
Gözyaşları içinde geri dön !
Diyen senmisin !
Sana söylemiştim....
KİMSE MUTLULUĞUNU BIRAKIP GİTMEZ ........
Kim olduğunuz ne olduğunuzun önemi yok. Önemli olan kime ne kadar değer verdiğiniz. Her birey verdiği emeğin karşılığını görür. Önce kendimizi sorgulamalı ve anlamalıyız. Yoksa ne biz mutlu oluruz, Nede mutlu olduğunu sandığımız sevdiklerimiz. Taki birgün ???????