
Her bir yaşanan acıların içeriğinde , benim gözden kaçırdığım neler var ?
Yine sendeledim..........
Uzun süreden beri paylaşılanlar demek bir hiçmiş!
İşin hakikatini uzatmaya gerek yok. Ben bir şeyler yazmak için emek sarfediyor isem,net ve açık olmalı.
Kırgınlık öyle derin olunca hiçbir konumun önemi kalmıyor.
İnsanların yapmış olduğu genel bir durumun,rahatsızlığı mevcut şuan üzerimde.
Genel bir TÜRK klasiği....
KİM KİMİN ÜST KONUMUN DA İSE ONU EZME İÇGÜDÜSÜNÜN ORTAYA ÇIKMASI........
Lakin unutulan TEK bir şey var ; en iyi seviyeye de geleceğimi bilsem; bulunduğum yerin önemini hiç gözetmeden TERK EDERİM:::::
Yine aynı konumdayım. İnsanlar ne için yaşar. ONURU ; ŞEREFİ VE İFFETİ için.
Hangisini gözden çıkarırsanız bana göre büyük bir boşluk oluşur.
Belki üç kuruş kazanacağım ama Onuru , gözden çıkarmam imkansız.
Bir bardak düşünün ; aniden elinizde düştü ve
TUZ & BUZ oldu.
Hangi parçasını toparlayabilirsiniz ?..
Aniden olmasının önemsiz kaldığı an. Bardak asla aynı konuma gelmez.
Şimdi kendimi ifade etmek istiyorum.
Bana göre kişiler yanlışı hep kendilerine yaparlar.
Bu yanlışın faturasını öncelikle ben ödedim gibi görünsede , işin açıklığında geri dönüşü benim için artıdır. Kaybeden ben OLMAM.
Her acının ardında insanı mutlu eden gerçekler beklemektedir.
Kimin ne yaptığı önemli değil , ne kadar doğru yaşadığı önemli.
Yaralı kuş öncelikle çok çaresiz gibi görünsede; eğer ölmezde yaşarsa daha güçlü olur.
Her bir vuruşun sertliğine göre olgunluk ve direnç kazanmak hiçde zor değil...!...

Öyle ki her bir vurgun beni ağlatsa da
Ben bu gözyaşların ardında Çiçek büyükmekteyim.
Toprağı öyle yürekli ki
Gözü kapalı olsa dahi;Kalbi yaşamakta ve umut vermekte HAYATA.........................
Sevgilerimle