Bir mızrak gibi saplandı ,
Kanatmadı , paramparça etti .
Alışık olduğum duygular bunlar ,
Hançer sırtımdan vuruldu ,
Savunamadım , koruyamadım kendimi .
Ne yaralar aldı bu kalp ,
Ne enkazlar içerisinde , yenilendi , tozu toprağına katarak yoğruldu
.
Zaman geçse de yaşanan acıların hisleri benzer , bir
öncekinden daha da can yakıcı ,
Daha sancılı .
Alışıla gelmiş bir ömür .
Acemisi değilim anlayacağın ,
Doğrululuk bu kadar mı zor ,
Yalansız olmak bu kadar mı güç ..
Boş vermişlik göklere ulaştı ,
Acılarla kavrulmuş ruhuma söz dinletemem artık .
Giderken yine ardına bakmaz ,
Soru sordurmaz , savunma beklemez.
Şu başımı alıp gidesim var ,
Giderken bir daha geri dönmeden , ölüme sevdalanmak var !
Sevda neydi ,
Temiz ve DÜRÜSTLÜK değil miydi ?
Biz daha başlamadan kaybetmişiz ; farkında bile değildim.
Göçebe ruhum , hiçbir yerde ait olmayan , aitlik hissini
sırtındaki heybesine koyan ,
Adımlarım hala cesurca ,
Olmasın , oldurmasın ,
Yolcuyum bu Dünya da , gelirken tek başıma geldim ..
Giderken de Tek yüklenirim Yüklerimi ..
YILDIZ SOYLU
