Farkında olmadan yaşıyoruz . Sanki dünya sadece bizim etrafımızda dönüyor gibi. Bu rahatlık , bu olanaklar hiçbir sorguya maruz kalmayacak gibi. İki kişinin aile olduğu bu dünya da koca kâinat yaratılacak ve başı boş BIRAKILACAK. Rahat rahat yaşamaya devam edelim . Nasıl olsa bomboş bir dünya . Kim içerisini doldurabilme gücüne erişmiş ki ?
Dolu ama bomboş içi
. İnsanın elinde avucunda olduğuna inandığı ama kendine ait olmayan her şey
gibi . Benim ? Sen bile kendine ait değilken benim diyebilmek cüret sizce. Biz neyi
adabına göre yapıyoruz ki . Boş verin bir öncesi bir sonrası . Benzer olan
şeyler . Atalarımı bu şekilde olduğunu
biliyorum . Ya da hayır onlar gibi olmayacağım dediğimiz nelerin daha iyi bir
sonuca ulaştığını tartışmak isterim. Bana göre Koskoca hadsizlik. Her şeyin
oluşumuna karşı bilinçli bilinçsizlik.
Her şeyi biliyor
. Ama işine geldiği şekilde . Cımbızla çekecek illa . Ben cımbızın sadece kaş
ve bıyık alma görevini yapabildiğini biliyordum 😊 Ama öyle değil. Kafama göre ! Yanlış doğrudur.
Doğrularda yanlış. Sorsanız bilim adamı , ilim adamı , insan dâhisi . Bir arpa
yol uzun geldiği için olduğu yerden yol alanlar yine işin başındalar .
Halbuki Akıl öyle
bir şey mi ? Sonsuzluğa giderken görmemek anlamamanın diğer bir adı . Hiç
gerçeklere gerçek göz ile bakmayı denediniz mi ? Emin değilim. Herkesin kendi
düşüncelerinin sonucunda ulaştığı doğrular . Dünyayı Savaşa ( kan gölüne ) dönüştürenler
de haklı değil mi ? kendilerine göre . İşte olaya nereden baktığın ile alakalı
değil mi bu mevzular . Öyle derin işler de değil. Çok basit . Çok sıradan . Çok
anlaşılır .
Dünya neden yaratıldı ?
Eğlence ?
Yemek ?
Zevk & Sefa ?
Mutluluk ?
Para ? ve devam eden nice seçenekler .
Ne kadar boş değil mi ? Gelip geçici ve zamansız bir uğraş .
Amacı bile yok. Halbuki öylemi yaratıldı İnsanoğlu ? En değerli yaratılan ! Ne
kadar aciz hallerin pençesindeyiz . Eminim Şeytan çoğu yerden dalga geçiyor
artık . Pis pis sırıttığından hiç şüphem bile yok. Oyuncağı olduğumuz bu dünyanın
gerçeklerini esas alan bir avuç gerçek Müslümanlar. Ama görmek istemiyoruz . Görmek
istemediklerimiz ile kendi yanlışlıklarımızı nasıl örtüştüreceğiz ? Biri
gözlerimizi çıkarırcasına parmakları ile müdahale etse bu sefer de benim
alanıma giremezsin diye çığlık çığlığa bağırırız. Sessiz müdahalenin sonucu
olmadığı , yüksek sesle konuşan kişinin ise izin verilmediği dünyada kal bakalım kalacağın
vakte kadar.
Ahirette
görüşeceğiz değil mi ? Yanlışların nasıl hayatının merkezinde olduğunu ..
Varınca öğreneceksin …
Vesselam
