Herbir köşesinde saklı olan güzellikler,
Plansız yapılan anlık fikirler;
Özlemek ; özlenenden çok özleyeni ;
Kaybettiklerim değil, kaybederken tekrar kazanılmayan gerçekleri ÖZLÜYORUM...
Defalarca yazı yazmak için uğradığım bilgisayar başına , binlerce kez daha uğrasam bitmez; ne yazılacak olanlar; nede bilinmeyen çizergem............
Onlar gibi olmak değil kastım ; bir başıma yada herbir kişiyi anlayacak bir kimliğin olmasını istemektir özlemim. Bir bedende birçok kişiyi anlayabilmek ne kadar önemli bana göre. Özlemek , özletmek , gözle görülür gibi ama görünmemekte hakikatler.
Zorbalık olmadan zor olan yolu tüketmek gibi belkide. Etrafında öyle çok kişi varki bazen kendini unutursun ya ; işte o unuttuğum andaki, kendimi özlemekteyim.
Bir anne özledim belki de heranımda yanında olacak ......
Ben Yüreğimi özledim; garip olan kimliğimi ?
Görünenler gerçekler değil, ve hiçbir zamanda olmadı . Gerçekler hep arkalarda tutuldu. Milyonlarca kişiler feda edildi belkide. Kimilerin yuvaları yandı. Kimilerinin ise ateş düştü yüreklerine, Ya seslerini hiç duyuramayan ürkek insanlar . Onlar hep acı içindeler ve öylede kaldılar!.
Bizler bildiklerimizi görmezden gelirken ya bilemediklerimizi kim çözecek dersiniz ?!!!!
Birbirini kovalıyan yol çizergesi.
Okumak belki de özlenen ; hiç okunmamış harflerin latifçesini anlayabilmek.
İrdeledikçe iç dünyama kızıyorum gerçeklere; duyduklarım ve gördüklerim üzüyor ama, çözümünü bulamamak dahada kahreder beni.
(Eşlerine yalan söyleyen kişiler.)
Etrafımızda o kadar çok ki. Herşey özünü sözünü kaybetmiş sanki.
Çoçuklarda aileye saygı kalmamış . Bizde bir büyük vardı demek bile güç artık; O yaşlı ne anlar diyen gençlerimizi hangimiz görmüyoruz diye sorarım size.
İçimdeki saklanan özlenen kaybedilen değerleri artık yazmak istemiyorum. Yazarsam ne bu yazılar son bulacak,nede bu kadar bilinen gerçeklere karşı çözümsüz kalışımın acısını dindirecek,bir gerçek bulunabilecek
..........
