Dinlerken bile farkındaydı aslında ,
Suskunluğun ardından yanardağ saklıydı,
Konuşmaya gerek kalmadan ,
Gitmeyi tercih etti.

Bir kendine baktı ,
Bir karşısındakine ,
Kocaman gülümseme ile
Uçurumun farkına vardı .

Yorulur Zannettim .
Yaş başa ağırlık verir
Amma ne lazım
Konuşmadan gitmeye sevdalanmıştı bu gönül.

Can acımaz , göz kanatır.
Sarmış kötülük her yanı
Ne aklanma telaşı
Nede haklı sanar diye baş eğerim.

Durmam bu yoldan gayri
Sefası senin , cefası benim .
düşmezsin Aklıma
Ölüler can vermez bu bedenime ...

  Yıldız Soylu