Sessizce sordum kendime ?
Mutlu musun diye . Bu soruyu sessizce sormamdaki sebep belki de alacağım cevabın bin bir türlü hali var dercesine . Ama öyle hiç düşünülmemiş bir cevap olmaması için iyice düşündüm. Tabiri caizse evirdim çevirdim. İyi gün dedim kötü gün. Aklıma gelen , hatırladıklarım veya unutamadıklarım . Ne varsa sindire sindire hem dinledim kendimce hem de anlamaya çalıştım. Şu sözü de ısrarla vurguladım. Kimse için değil. Birilerine nispet edercesine yada güçlü görünmek için de değil.
Yıldız dedim kendi kendime . Bu arada yüksek sesle değil , mırıldanırcasına .
MUTLUMUSUN ?
Elindeki imkanlar olsa da , olmasa da !.
İstediklerini yapabilme gücüne sahip olsan da , olmasan da !.
Sevdiklerin yanında olsa da , olmasa da !.
Kötü insanların karşısın da çaresiz de kalsan yada baş edecek güce de sahip olsan !.
Diye ;
Uzayan sözleri bir bir dinledim. Ama kalbim de değişen bir şey olmadı .
Bu sözü çok kez söyledim , kulağıma fısıldar gibi.
Ben Çok Mutluyum .
Bu hiçbir zaman değişmedi ki . Koskoca dünyada toz bulut kum tanesi kadar küçük olan bir insanım .
Ama dünyalar benim gibi mutluyum .
Saymakla bitiremeyeceğim.
Her nefesi soluduğum zaman , Her güne uyandığım da , Her mücadelenin sonunda kazansam da kaybetsem de emek verdiğim için mutluyum . Haksızlık karşısın da susmadığım için , dünyada en sevdiğim kişi de olsa yanlışı olduğun da taraf tutmadığımdan . Başım her secdeye erdiğin de , kula kulluk değil , bir tek Yaradan’a kul olabilmek için yaşamak ve yaşayabilmek .
Her şeylerin bir anlamı, bir manası var . Ama anlamları katan her şeylerin nedenlerini bilmek gerekir. Ne ne olursa olsun. Varlıkta onun Yoklukta . Bize emanet edilen Hayatları tam anlamı ile yaşamaya çabalamak bile dünyanın en büyük mutluluğu.
Ben sorduğum sorunun cevabını çok net aldım. Hiç kimse olmasa da bir başıma ben kalsam yine de deli gibi mutluyum . Dün de mutluydum , bu gün de . Yarınları bir tek Allah bilir .
Vesselam
