KÜÇÜK ÇOCUK ARTIK BÜYÜDÜ , BÜYÜMENİN VERDİĞİ HEYECANDAN ÇOK HÜZÜN VAR. TAKİ ÖNCESİNDE OLDUĞU GİBİ.Ben böyle olmasını istemedim . Büyüdüğüm de herşey daha iyi olacaktı. Eskiden olduğu gibi kargaşadan uzak, dikkatli ve düzün olmalıydı. Kimselere karşı ne mahçup olacaktım , nede böyle hüzünlü.
Ben büyüdüğüm de MUTLU olacaktım!
Şuan elimde ne mutluluk var nede kıymetini bilmediğim çocukluğum.
Umursamaz tavrımın yitirdiğim anlar şuan. Ne olursa olsun beni ilgilendirmez deyipde geçemediğim dönem.
Özlemlerim ileriye dönelik değil, geride kalan masum küçüklükte.
Azmı kavga ederdim, erkek çoçuklar bile ah ederdi elimden. Acaba çok mu ahlar aldımda böyle , mutluluğumu gömdüm toprağa.
Büyümek istedim ; hemde çok arzu ederek. Söz hakkı istedim ; ama yitirdiklerim arasına feda ettimişim bütün sözlerimi. Ya hiç yok olacaksın yada güzelce TAŞLANACAKSIN.
İnsanların birbirlerine ne zoru varda ? Ben hala anlamamakta direniyorum !
Nede vurdum duymazdım; dünya yok olsa yinede umursamazdım. Şimdi çözülecek olayları bile ETRAFIMIZDAKİ kişilerin yüzünden yok olup gidiyor. Değil ki çözülmesi zor olan işler ile uğraşmak bile imkansız bir durumda.
Ben kanaat getirdim. Sorun bende ! Ya çok kötüyüm ; yada iyi. Zaten bu işin arası da yok bana göre. İnsanlar ya iyidir, yada kötü. Hem iyi hem kötü barınamaz bir arada.
Nasıl ki fikirlerin farklılığı yüzünden bu kadar zıt düşülen durumun bir izahı yoksa ;
Bir birinden uzak karelerin bağlı olmasıda doğru değil.
Yukarıda izah etmiştim, bana göre ben kötü olmalıyım. İyi olsaydım , bu kadar kötülük neden etrafımda. Eğer etrafımda kötülükler mevcut ise demek ki ben kötüyüm.
Onun için özlemin daha da artıyor geçmişe. Kötüde olsa çocukluk, yinede çekiliyor.
AMA KÖTÜ BİR BİREY OLMAK HİÇ BİR YERDE KABULLENİR DURUM DEĞİL.
Ben ne büyük olmak istiyorum , ne kötü , nede YAŞAMAK.
Hayatının bedelini bir başkaları ödetirmiş ,
BENDE ÖDÜYORUM HERKESİN ÖDENMEMİŞ FATURALARINI !
Teşekkür ederim ki böyle acımasızca beni yok ediyorsunuz .
Saygılarım ile
YILDIZ SOYLU
