Sessizliğin suskunluğa dönüştü anda
Sakinliğimi koruyorum .
Bazen yorulmak gerekir bu hayatta
Bazen de yorgunluğunu unutmak .
Öyle bir an vardır,
Öyle bir zaman ,
Nedenlerden uzak , akışına bırakmak ,
Ne gariptir , olmaz dediklerin ilk sırada
Sessizce gelir , nefesinin arasına karışır,
Sen daha ne olduğunu anlamadan ,
Canınla, ruhunla cebelleşir.
Kondurmadım hiç kötülük,
Ne olur dedim , nede olmasa da olsun ,
Bıraktıklarım koca bir heybe
İçi boş , dışında koca bir kambur
Yük görünüyor ama İçi boş boş
Süre ; süresiz zamanların peşinde
Kaybolan sen , varlığın içinde
