Işık gibi aydınlığı saçabilseydim etrafa, herhalde sokak lambası olmak istemezdim.

Düşünmek birçok düşünceyi;

,Ne alaka ışıktan gece lambası.

?
Işık olacak isem sadece belli bir yeri aydınlatmam yetersiz. Ya bir bütün olunacak zincirleme ışıltı ile aydınlık saçılacak yada yalnız isen aynı yer ve aynı ışıltı olmak

kötü.

Tabiki güneş veya gecenin dolunayı olacak değilim,ama aradaki mesafe oldukça büyük.

Acaba ben elimdeki değeri unutup da
lamba olmanın derdine mi düştüm? İnsanoğlu işte yersiz yurtsuz düşünceleri içinde gider gelir.Canlı iken cansız bir sembolü tartışıyorum.

Canlı olupta akıl gibi nimeti de görmez den gelip ; benim gibi saçmalamalar olursa düşünmek lazım.
Çok düşünüyorum ! Hayatı boşuna mı yaşıyorum?

Ya da ben bir lamba kadar yer bile ışıltamıyor muyum.

İnsan kendi kendine ne kadar çok sorular sorunca kendince ne kadarını cevablıyor.

Karmaşa yaşamak ne kadar doğru.

Bence karışıklık sonunda aydınlık ise karanlıkta kalmak

Cevherdir;

Cevherin varlığını görebilmek ise aydınlık:

Soruları sormaktır kendime....

Dürüstçe cevabını verecektir,

İnsanoğlu kendine.

Kendimce , ışıltıyı ben yüreğime işlemişim.....

Ne sokak lambası ,

Ne bir ay

Nede bir güneş olmuşum.......

Ben yalnız kendini

Kendimi ışıltmışım!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!