İki avucunu birleştirdiği vakit , gözlerinin kapandığı zaman , bazen başını secdeye bırakarak öylece kalakalmak. , Tüm seslerden uzak , en ufak bir tereddüt’ ün hislerine dokunamadığı anların kıymeti gökleri ardında bırakırken , arşa yükselen ruhun hiç yabancı değil aslında . Anne karnındaki güven duygusu da nedir ! ..
Hiçbir tadın erişemediği , bildiği ama anlatamadığı gerçekleri nasıl saklayabilir.
Kalbin konuştuğunu duymak kadar güzel bir söyleşi yok bu hayatta . Dilin konuşmaktan haya ediyor, gözlerin kapalıyken görebildiklerini , gözlerini açmaktan kaçınırcasına Âmâ olmanın temizliğine ulaşmak bambaşka bir göz olsa gerek .
Nefesin tarifsiz bir lezzete dönüşmesi , mutluluğun zirvelere ulaştığı , satın alınamayacak olan kıymetli Huzurun bağ kurduğu vakit.
Misafir olduğun yer kıskanır seni , Ev sahibi Dünya’yı yaratan Rabbin . Eşi benzeri olmayan . Hiç eksik kalır mı insan. Kime ihtiyaç duyar ki ! Böyle bolluk görmedi Dünya . Eksiksiz ve Tam olabilmektir esasında . Çünkü sığındığın GÜÇ , KUSURSUZ VE SONSUZ .
SINANIRSIN BU HAYATTA . Defalarca , yüzlerce kez , binlerce . Her seferin de daha da üzerine eklenir. Zorlar sınırlarını , İnsan gücü neye dayansa yarı yolda kalır . Mal Mülk , Can , Aile , eş , Dost , Çocuk , ne varsa . Elle tutulan gözle görünen . Yok olacak olan her görünen , seni er ya da geç bırakıp gidecek. Yarı yolda kalacaksın . En çok sevdiğin ile imtihan edileceksin ! Ve kaybederken bomboş bir odanın içerisinde tek başına kalacaksın . Kaybedeceksin. İlk kaybettiğin kişi kendin olacak . Ya bulursun , ya bulunursun . Bazen kaçarsın kendinden. Kaybolmak bir ihtiyaca dönüşür. Sonra bir şeyler değişmeye başlar. En dip , en karanlık , en zor Anında bulursun KENDİNİ . Aslında hiç kaybolmamışsın , hiç zor durumda bırakılmamışsın , hep korunmuşsun , hep çözülmüş tüm sorunların.
Fark ettiğin an secde’ de kalakalırsın . Bir daha başka bir arayışın içerisine gitme telaşına girmezsin. Bilirsin kesin çözümü . Artık başka bir Dünya’nın esiri olursun. Öyle bir esir olmak ki Tutsak olduğun Dünya kurtuluşuna açılan bir kapı . Ellerin de kelepçeler var , ayaklarında bağlı olan halat , sözlerin mühürlü , gözlerin ise görünmezliklerde . Bilirsin ki vazgeçtiğin aslında kendin değilmiş . Kurtuluşun için bir bağ , inancın en temel hücresiymiş. Şimdi ne mi oldu ?
KORKUSUZ BİR İNSAN ,,
Tek teslimiyet Allah’a
Vesselam
Yıldız Soylu
