15 Temmuz 2007 Pazar

AKIŞINA BIRAKMAK

Herşeyi kontrol etmek öyle göründüğü gibi kolay değil.Yaşamın düzenini kurmakta öyle, birçok isteğin karşısında elde edilenler ya hiç yada çok az. Hoşnutsuzluğumuz her halimizden belli zaten.Ne mutlu oluyoruz nede mutlu ediyoruz , belkide .


Hergün yeni güne uyanırız kimileri memnun , kimileri hüzün içinde , kimileri farkında bile değil düşüncelerinin ve böyle gelir gider kimileri?Elde tutulur gibi değil ; bu anlatılanlar anlatılmazda zaten. Benim derdim ne o zaman anlatılmayanlarımı anlatmak . Bence bilinen ama ifadesi olmayan herşey. Hergün aynı çalışanlar evde kalanlar gezenler ağlayan ve gülenler . Bilindik şeyler uğraşlar, kişiler, düşünceler , kavgalar , herşey aynı ? Bilindik herşey..


Ya bilinmeyenler . Neleri göz ardı ediyoruz . Sebebsiz değil dünyaya gelişimiz. Ama öylede görünmüyor çoğumuz için , sanki öylesine tüketiliyor zamanlar . Böyle değildik , zamanla bu hale geldik , dönen çemberin içinde biz de hep aynı olduk, bizden öncekiler gibi . Örnek aldıklarımızda çoğu zaman ölçüsüzce oldu. Ettiğimiz kavgaları bile sebebsizce yaptık. Eskilerden olanları beğenmedik ama onlarıda uygulamaktanda geri durmadık.


İleri aydın yürüyelim dedik bakınca değişen birşey yok gibi.


Daha mı iyi oluyor ? Yoksa çıkmazamı giriyoruz. Bir koşturmaca, kimseler durmuyor ama memnuniyetsizlik almış başını gidiyor. Bu değil , farklı gibi yaşıyoruz sanıp her dönemin yaşanılanını yaşıyoruz. İlerledik ooooooooooooooo yaşam katilesi , teknoloji şu bu örnekler öyle uzayıp gidiyor . Çok bilgi içindeyiz gibi misal; ama hiçbir şeyin farkında olmadan .......................


Bana saçmalıyor diyebilirsiniz ? Demeniz bana rahatsızlık vermezde zaten ama olmuyor , böylede değil. Belki de en büyük eksikliğimiz her yönden farklı sesler. Doğru veya yanlış . Neden geçmiş var , neden bu dikkatsizliğimiz . Şuan ki durumun önemi yok önemli olan yaşanılanlar , Fark edilmesi gerekenler yaşanılanlar ne ?Sonuçları , uygulalanlar , çözülen yada çözümü yanlış olanlar. Bilindik şeyleri bile bile bende yapayım sonra hataların içinde kaybolayım demenin komik yanı. Düzelmeliyiz. Bilindik hataları yapmadan ,yürümeliyiz ama takılmadan , çünkü her takılmalar belki de senelerimize bedel oluyor. Her insanın uzun senelerce boşa uğraştığını düşünmek dahi tüylerimi ürpertiyor. Ne büyük kayıp.


Yeterince kaybettik ,yada kazandık sanıp durakladık. Çok zor değil ,bilinçli olmak biraz sabır ister inanın o kadar .














KÜÇÜK BİR İSTEK

Ararım! Ama bulsamda
Bulmamış sayarım
Sana SENİ SEVİYORUM
Demeyi değil ?
Söyleyememeyi tercih ederim....

Karda yürüyüp, sıcaklığınımı yaşamak,
Yazın yağan yağmurun esintisinde mi buluşmak?
Yanlızlığın içinde ;
Var oluşunu isterim!....

LAAAAAAA (HAYIR) لا

     İnsan bir başka gözün içerisin de nasıl kendini bulabilir ? Kaybolmuş onca yılın , hiç kaybolmadığını hissettiren o derinliği saklaya...