Bir Gemi var ,, Kaptan koltuğunda ilk önce Babam vardı.  O bana fırtınalı geceler de Gemi'nin nasıl batmadan kullanabileceğini anlattı.  YAĞMURU anlatırken hep güleçti yüzü .  Biliyordu Ardından Güneş belirginleşecekti. Buz gibi soğuk kış geceleri ve Baharın Habercisi Aylar . Derken Günleri,  Ayları, Yılları anlattı .  Öğretti bir çok gerçekleri.  Giderken Gitme Baba dedim , ben sensiz ne yapabilirim diye seslendim . Gülümsemesi hala gözlerim de . Korkma diyen sesi hala kulaklarım da.
Bana bir fiil hayatı öğretmişti.  Zorlu hayat hikayesinde yanaşabileceğim limanları da anlatmıştı.  Korkuların üzerine yürüyebilmemi anlatırken,  nasıl da güçlü kalabilmeli diye fikirler sunmuştu .  Ardına neden bakmadan gittiğini anlıyorum.  Çünkü bende onun gibi Bir tek ALLAH'A SIĞINIYORDUM.  Onun her çaresiz kaldığı anlarda Yükselen Sesin * Allah Herşeye Üstündür,, Diye dua ediyor olması.. VESSELAM