Yitirildi bir bir duygularım,

Tükendi !           

Kayboldu peşi sıra

Yol yordam bilmeden , giden hayatın ardından

Kahroldum .

Kırıldım cam misali  , tekrar toparlanması mümkün olmayan ,

Yorgun düştü bedenim

Doğrulur mu ruhum bilmediğim

Zor ;

En çokta biten acıları unutmakta zorlanırsın  .

Hayat bu savurur seni de ,

Beni de ,

Bir köşesine atarcasına ,              

Savrulursun .

Gücün nispetince ayaklarının üzerine basmaya çabalarsın

Kimilerine göre çabuk kalkarsın

Kimilerine göre doğrulman mümkün olmaz

Sen aslında bildiğin kadarsın

Ötesini görmeden

Bilemezsin kendi ölçeğin olmadan

Terazi misali ,

Boş kısım mı seni dolduran

Yoksa dolu kısmın da boş mu olan ?