Bir yıkılışın ardından gelir , BAŞ kaldıran tavır .
Tokat’ını vurduğu yüzün , ağrıyan yanı değil aslında , yansıyan yüzün diğer tarafı acımasızdır .
Soğutarak içtiğin sütün lezzetini çalarken , tatsızca yemek istediğin yoğurttu ısıtılan .
Masumluğun tüketildiği kirli insanlığın , yokluğunda arandı onca iyi insanlık ..
Kayıp bir sandal içerisinde yönünü bulmaya çalışan gibidir insan tabiatı . Ya bu arayışın ardından gerçek kimliğine bürünmek de mümkün bir o kadar da kaybolan kişiliğini özünden yoksunluğu yüklemekte mümkün. Kişilik kayıpların bize yüklediği sorumluluk çok üst seviyelerin zirvelerini yaşadığı bir dönemin başlangıç noktasındayız . Bu başlangıçlar kaybedilen değerlerin yeniden yerine getirilebilmesi mümkün bir durum yada bu mümkünlüğünü kaybetmiş bir yokluk içerisinde yaşamaya mecbur kalmış olasılığı da bir gerçek . Sorgulamaktan kaçındığımız acabalar gün gelecek ayağımıza dolanacaktır . Kimileri kendi mezarını kendi elleri ile kazarken , kimileri de hiçbir durumun farkına varmadan yok oluşunun seyreden birer seyircisi gibidir. Yokluk ile sınanan geçmişlerin ; varlıkla şımaran bir topluluğun benimsemişleri arasında var olmakta düşündürücü bir neden. Dert başa gelmeden , güç imkan elimizde , sorunlarımızı çözebilecek imkanları yitirmeden fark edilmeyen milyonlarca nimet . Haksızlıklarımızı bile sorgulamaktan yoksun bir fıtrat . Nedenlerimiz sürekli haklılık peşinde. Geri adım atılmaları pek başaramayan , üstünlük kimin doğru olduğu ile alakasız bir eşitsizliğin pençesinde büyüyen etken haline dönüşmüş . Toplumun gerek manevi değerleri gerek kişisel değerlerle birlikte yok edilen nice detayları hatırlamakta zorlanır olduk . Normalleşmeye çalışılan yaşam biçimi hiç alışıla gelmiş bir durum değil. Ama bir o kadar iç içe olmanın vermiş olduğu etken en büyük başrol oyuncusu . Birileri bu akışın yanlışlığını sorgularken bir çoğunluğu yüzyılların tek çözüm olarak savunduğu cümleyi tekrarlıyor. Hangi Çağda yaşıyoruz. Hala eski kafadasın L .. Kontrolsüzlük kontrolden çıkmış gibi. Dünya sanki bu durum karşısında sessizce çığlık atıyor hissini düşünmeden geri duramıyorum . Bu kadar acımasız , bu kadar korumasız , bu kadar kontrolsüz olmamıştı DÜNYA ..
Dünya ; DÜNYANIN İÇERİSİN DE YAŞAYAN İNSANOĞLU BU KADAR KÖTÜ OLMAMIŞTI ..
VESSELAM
Y. SOYLU 17 KASIM 2020 SAAT : 19:19
1 yorum:
seni görmeden yazmasın hiçbir şair güzelliğin tarihini ..ve kapamasın ellerini saçlarına ki ağaran saçları değil parmakları olur..
Yorum Gönder