Belki de bugün son günümüz ! ..
Hiç ölmeden yaşayacağımız duygu her geçen gün daha da üzerimize kalın bir his ile oluşum sağlıyor. Hedeflerimize ulaştıkça, biraz daha büyümek ve biraz daha güce sahip olmamız bizi daha da sağlam bir temelin oluşumunu sağlamış düşünce oldukça kuvvetli bir hal aldı desem tam kıvamında olur. Günler günlerin peşi sıra kovalarken bizlerde bu geçişlerin farkındalığını bile unutur halde ulaştık gibi .
Aldığımız nefes bile bize ait değil. Kaldı ki elimizde ne varsa bizim olduğu kanısındayız.
Eşimiz, çocuğumuz, Annemiz , babamız, ailemiz , yakınlarımız, dostlarımız ve bununla beraber mal varlıklarımız bile bizim, bize ait kanısı ile büyük yanılgılar içerisinde yaşamın kemikleşmiş duygu hissi ile devam eden yaşam. Ya elimizden hiç alınmayacak gibi görünüyor, yada bizim ölümsüzlük iksiri içtiğimiz kanısına da varabilmemiz mümkün. Pardon böyle bir şey yok zaten . OLMAYAN gerçeklere aykırı olan gerçek dışı hayallerin peşinden mi koşuyoruz yoksa . Öyle bir şey olması mümkün değil. Neden ? Çünkü bizler çok akıllı insanlarız. Her şeyi bilen çoğu zaman eksikliklerimizden bile olumlu düşüncelerimiz aldı başını gidiyor . İyiyiz demi . Çokta akıllı . Ama galiba bir kendimize yeterli düzeyde olmayabilir mi ? Zeka algısı bile şaşa kalır bu durum karşısında . Bir an aklıma düşünce olarak Ölmek kelimesi sadece Yaşlı yada hasta olanlar mı ! Vadesi süreci tamamlayanlar onlar olmalı mı? Benim vaktim var zaten ? Ama bugün TV seyir halinde iken yaş ortalaması 0 – 80 kadar bir çok kişinin ölüm haberi verildi . Ama hissediyorum benim için süre olarak daha çok ya . Ben bu düşünce ile yaşamak istemiyorum der gibi duydum sanki ! Peki o zaman .
Ne demek istedim . Belki de şu dahi zekâmız kendi dünyamız da o kadar da yerince değildir. Şimdide aklımızla oyun mu oynuyorsun demeyin sakın! Amacım düşünün demekten öte bir durum değil. Vazgeçin artık vazgeçme zamanı da demiyorum . Sadece aklın olağanüstü gücünü doğru bir şekilde uygulama yollarını örtmeyin diyorum . Tabii ki elimizden gelenin kat ve kat üstünde bir mücadele ile yaşamaya çabalayacağız. Ama kendimizi kaybetmeden . Kontrolü bırakmadan. Dünyada ölümsüz gibi çalışırken, belki de akşam saatini bile göremeyecek olma hissi ile Ahiretimize vahim halde gitmememiz için bir çok eksikliklerimizi de gücümüz nispetinde yapmaya gayret gösterelim demekten başka hiç bir amacım yok .
Kimler geldi , kimler geçti . Vakit geç olmadan ( Kıyamet bizim için kopmadan önce) Ölümsüzlük iksiri yok önümüzde. Bunu neden yazmak istedim . Çok sevdiğim kişiler var. Teker teker isimlerini yazamayacak kadar çok sayıdalar. Kırmadan incitmeden SEVDIKLERIM için küçük bir hatırlatma yapmak istedim . Sonra giderken yalnız doğdum. Yalnız öleceğim. Ahirette Yalnız hesap vereceğim. Kendime bile çarem yokken , dünya halinde anlatmak istedim ..
Vesselam ..
Yıldız SOYLU ..
Hiç ölmeden yaşayacağımız duygu her geçen gün daha da üzerimize kalın bir his ile oluşum sağlıyor. Hedeflerimize ulaştıkça, biraz daha büyümek ve biraz daha güce sahip olmamız bizi daha da sağlam bir temelin oluşumunu sağlamış düşünce oldukça kuvvetli bir hal aldı desem tam kıvamında olur. Günler günlerin peşi sıra kovalarken bizlerde bu geçişlerin farkındalığını bile unutur halde ulaştık gibi .
Aldığımız nefes bile bize ait değil. Kaldı ki elimizde ne varsa bizim olduğu kanısındayız.
Eşimiz, çocuğumuz, Annemiz , babamız, ailemiz , yakınlarımız, dostlarımız ve bununla beraber mal varlıklarımız bile bizim, bize ait kanısı ile büyük yanılgılar içerisinde yaşamın kemikleşmiş duygu hissi ile devam eden yaşam. Ya elimizden hiç alınmayacak gibi görünüyor, yada bizim ölümsüzlük iksiri içtiğimiz kanısına da varabilmemiz mümkün. Pardon böyle bir şey yok zaten . OLMAYAN gerçeklere aykırı olan gerçek dışı hayallerin peşinden mi koşuyoruz yoksa . Öyle bir şey olması mümkün değil. Neden ? Çünkü bizler çok akıllı insanlarız. Her şeyi bilen çoğu zaman eksikliklerimizden bile olumlu düşüncelerimiz aldı başını gidiyor . İyiyiz demi . Çokta akıllı . Ama galiba bir kendimize yeterli düzeyde olmayabilir mi ? Zeka algısı bile şaşa kalır bu durum karşısında . Bir an aklıma düşünce olarak Ölmek kelimesi sadece Yaşlı yada hasta olanlar mı ! Vadesi süreci tamamlayanlar onlar olmalı mı? Benim vaktim var zaten ? Ama bugün TV seyir halinde iken yaş ortalaması 0 – 80 kadar bir çok kişinin ölüm haberi verildi . Ama hissediyorum benim için süre olarak daha çok ya . Ben bu düşünce ile yaşamak istemiyorum der gibi duydum sanki ! Peki o zaman .
Ne demek istedim . Belki de şu dahi zekâmız kendi dünyamız da o kadar da yerince değildir. Şimdide aklımızla oyun mu oynuyorsun demeyin sakın! Amacım düşünün demekten öte bir durum değil. Vazgeçin artık vazgeçme zamanı da demiyorum . Sadece aklın olağanüstü gücünü doğru bir şekilde uygulama yollarını örtmeyin diyorum . Tabii ki elimizden gelenin kat ve kat üstünde bir mücadele ile yaşamaya çabalayacağız. Ama kendimizi kaybetmeden . Kontrolü bırakmadan. Dünyada ölümsüz gibi çalışırken, belki de akşam saatini bile göremeyecek olma hissi ile Ahiretimize vahim halde gitmememiz için bir çok eksikliklerimizi de gücümüz nispetinde yapmaya gayret gösterelim demekten başka hiç bir amacım yok .
Kimler geldi , kimler geçti . Vakit geç olmadan ( Kıyamet bizim için kopmadan önce) Ölümsüzlük iksiri yok önümüzde. Bunu neden yazmak istedim . Çok sevdiğim kişiler var. Teker teker isimlerini yazamayacak kadar çok sayıdalar. Kırmadan incitmeden SEVDIKLERIM için küçük bir hatırlatma yapmak istedim . Sonra giderken yalnız doğdum. Yalnız öleceğim. Ahirette Yalnız hesap vereceğim. Kendime bile çarem yokken , dünya halinde anlatmak istedim ..
Vesselam ..
Yıldız SOYLU ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder