Sanma ki bitmez  ...
Ne yaşadığın mutluluklar .
Ne yaşadığın sevgiler
Ne yaşadığın Aşklar
Ne hüzünler
Nede hayal kırıklığın..

Bitmez diye başlar her başlangıç
Zamana karşı her şeyi kaybedercesine yitirirsin
Ne elde kalmış huzur , ne de umut
Halbuki bunların pesinde koşarken
Nelerden vazgeçmedin  ki

Kaybedeceğini bile bile yine de yürürmüşsün bu yollarda
Hep yanılgı , hep hüsran
Yeter dersin avazın çıktığınca bağırırsın
Ne gelir elden sesini kendine bile duyuramadan
Kaybolurcasına gidersin ...

Vazgeçmek bu kadar zor olmamalıydı
Hiç bitmeyecek hiçler yüzünden nedir bu pişmanlık
Doğrul ve gözyaşlarını sil.
Yine de hayatın içerisin de yaşadığına şükret  ..
En değerlisi senin varlığın  ...
Bunu unutma kafi ...
Dedim  ? .
Yoldan yürürken hiç tanımadığım bir kişiye.....