19 Nisan 2017 Çarşamba



HAYKIRMAK 

Korkusuzca söyleyebilmek 
Suskunluğun zıt karekteri ! Seslenmek 
Nede zordu beklemek. 
Sen çoğu zaman sessiz soluk gibi titrekti Kalbin ..


Sımsıcak bir gülümseme 
Sonra dalga geçercesine sevmek 
Özgürce uçabilmek , sorgusuzca koşmak 
Hiç yorulmadan beklemek ... 
Nedensizce BEKLEMEK ..


ZOR ! . 
En çokta bana..
Ne dipsiz kuyudan çıkabiliyorum ; 
Ne de kuyunun dipsiz yerinde kendimi bulamıyorum..


Sayıklıyorum artık kaybolmuşuma 
Gözlerimi kapatıyorum. 
Sessizlikte seni buluyorum ,
Yeniden kayboluyorum .

Geçecek bunlar biliyorum 
Geçmeyen sadece şuan zaman .
Sormuyorum sana beni ?..
Biliyorum zaman bana geçmekte güç iken 

Sana koca bir KAYBOLUŞ verdiğini çok iyi biliyorum  ..... 



Hiç yorum yok:

LAAAAAAA (HAYIR) لا

     İnsan bir başka gözün içerisin de nasıl kendini bulabilir ? Kaybolmuş onca yılın , hiç kaybolmadığını hissettiren o derinliği saklaya...