Sence ! ..


 Yaprak dökümü gibi
Her gün ömrümüzden bir bir koparılan .
Ne kadar kaldı gelecekten bize kalan
Vaktimiz var mı, yok mu , binden bir haber ....

Düşündüğümüz gibi değil
Hiç bitmeyecek gibi yaşıyoruz
Yanılgılar içinde kaybolup
En çokta kendimizi tüketiyoruz..

Yine gecenin en sessiz hali
Günün tükenmiş vaktinin sonunda
Elimizde kalan koparılan günün yaprak dalı
Suskunluk vuku bulur gönlümün en derinliğinde  ...

Uyanır mı gözlerim sabahına bilinmez
Bilinmezler sıralanmış peşi sıra
Ne beklenir bilinmez ne bekletilen
Yaşarsın yaşayacağım günlerin günlerini bilmeden  ...