Birgün sebebsiz sebep derken herolayın sıradışı kavramını düşüneceğim; pek aklıma gelmezdi. Zaman geçen günlerin birikimi ile yön bulurken , tecrübe denilen deneyim olgunlaşmış oluyor. Karşımıza çıkan yaşamın iyi ve kötü iniş çıkışları aklımıza dahi gelmeyen düşüncelerde , sebebsiz sebep bulgu bulmakta. Yaradılışımızın gereği öğrenme kabiliyeti özel bir eğitime tabi olmak üzere gelişmez. Sade bir yürüyüş bile farkından olmadan çok anlam taşımakta. Çamurlu yolda ilerlerken su birikintisi olan yere ısrarla yürümezsin. Bu deneyimin vermiş olduğu sıradışılık. Akıl mantığın birleştiği yerin sadeliği yaşamın avucunda birleşir. Gökyüzünün bulutlu olmasına sebep yağmurun yağışına sebebsizliği anlatmakta. Bilinen görünen yada gözardı edilen her yaşanan olayın halkaları birbirine sıralıdır. Büyük olan küçüklükten gelen demek değiilmi ?
Farkında olmadan sebebine bakmadan araştırmalarımızın sonucu yine sebebsizliğe açılır. Bir sebeb var sonuç sebebsizlik. Dolunun boş olması gibi. Yada iyinin kötü karşıtının olmasına benzer. Bildiğimiz gerçeklerin öğretildiği yer sebebsiz sebeplerin varolmasına iştirak eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder