Böyle anlamsız bakıyorsun ;
Bana sor soramadık ne saklı ise
YÜREĞİNDE ?
Bir zamanlar suskunluk ile yaşayan ben; şimdi konuşulsun her saklı kalan gerçekler diye feryad ediyorum. Öyle kişiler Ardına bakarken gidişlerinde ,içten içe ağlayışlarını gömmesinler yüreklerine.
Sor bana soramadıklarını.
Belki de çözümü elimizdedir; yeter ki bulabilmek için ne saklıyoruz onu bilmeliyiz.
Sorunlarımız çözümlenmesin diye mi var sence ?
Yada bu kadar kör düğüm mü herşey!.
Bir düş ederim aklımca öyle sevinçlerimiz olurda ardından kan akar yüreklerimiz de , diğer bir yönü ölümün eşiğinde olsan dahi bir umut ile yeniden yeşerirsin. Nedir bu kadar değişken olan gerçekler. Bir türlü dengesini bulamadığımız ; terazi elimde barınan. Yağmalanan bizim benliğimiz; her an her zaman tüketilen bize ait olan bütünlüğümüz.
Sorgulamak ile başlamayım.
Başlamalıyız;
Doğruları ; eksilere karşı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder