BÜYÜK BİR VİCDAN

Gerçeklere karşı yüzleşmek. Yapılan herşey ile karşı karşıya gelince kaçmadan hesaplaşmak. Hatalarımızın yok gibi düşünmemiz , umduğumuz gibi olmayabilir. Kişi her zaman yanlışı ve doğruları ile vardır. Yalnızlığını paylaşırken insanlar itirafın ne kadarında samimi. Ben çok iyi isem bu kötü olanlar kim?

Kimse mukemmel değildir. Ben dahi ! İyiler vardır. Az kötülerde . Bunların had safada olanıda var . Önemli olan biz hangi karesindeyiz. Söz vardır. Huylu huyundan vazgeçmez , ben çok inanmıyorum. Yeter ki kim ne olmak istediğini bilsin ve inansın . Ne değişilmezlikler değişiyor . Çoğumuz güzellikler içinde anlatmıştır. Ben bu özelliker içindeyim diye. Olumsuz yönlerimizi özel kişiler hariç kimseler bilmiyor. Çok anlayışlıyız sanki, kibar, samimi?
Ben böyle olduğunu düşünmüyorum. Hatta en çok bir şeyi severim ve yaparım ; çok kavga ediyorum. Sebebi kişiler kavga anında kendilerini ifade ederler . VE ben bayılıyorum. Çünkü ben gerçekleri duymak istiyorum. GERÇEKLERİ
Çoğu zaman acı olan gerçekleri. Çünkü bende hataları olan bir kulum. Mükemmel değilim. Ama iyi olmak için çabalıyorum. Bu yöndeki isteklerim ağırlıkta. Belki kazanırım , iyi olarak .
Herkes iyidir , kendince . Ama ben birilerine göre nasılım?
BU ÇOK ÖNEMLİ ; BENİM YAKINLARIM BANA NE DİYOR
ARDIMI DÖNÜNCE ; YADA BANA İÇTEN BAKINCA ; ÖLÜMÜMÜ İSTEYEN VAR MI ARALARINDA ; İŞTE HAYATIN SAKLI GERÇEKLERİNDEN BİRİ ; DÜŞÜNÜLMELİ ?


ÇÜNKÜ BİZ BEBEK GİBİ SAF DEĞİLİZ. büyüdük:::::::